Αστέρια

Έχεις χάσει ελάχιστη απ'την παλιά σου λάμψη
παρόλο που πολύ,πάρα πολύ έχεις κλάψει
αστέρι ήσουν κάποτε ξανά αστέρι θα γίνεις
σαν την στερνή σου πνοή στην γη πάνω θ'αφήνεις

Αστέρια ήμασταν κάποτε άστρα θα ξαναγενούμε
ίσως και πριν το τέλος στο φως πάλι θα βγούμε
μόνοι δεν θα'μαστε θα δεις,τ'άλλα άστρα περιμένουν
τους παλιούς τους φίλους να δουν μακάρια προσμένουν

Κι αν πριν το τέλος λάμψουμε πολύ μαζί σαν άστρα
τις μαύρες τρύπες θα φωτίσουμε κι όλα θα είναι άσπρα...