ΑΛΕΞΙΑ

(28/03/05)

Μια ωδή στην Αλεξία θα πω
μια μνεία για την θέρμη της
την άσβεστη φωτιά της!

Γλυκειά μου πιάστο χέρι μου
τράβα με κοντά σου
γίνε σύ το αστέρι μου
και γώ ο ουρανός σου

Εισ'ένα όραμα στον ξύπνιο μου
που με γαληνεύει
ένα όνειρο στον ύπνο μου
που μακρυά με ταξιδεύει

Όταν βρισκόμαστε μαζί
χανόταν ο κόσμος όλος
δεμένοι σαν από γαζί
λιμάνι και νέος μόλος

Σαν μωρά παιδιά γελούσαμε
κυλιόμασταν στα χόρτα
με την αγάπη μας μεθούσαμε
γεμίζαμε ιδρώτα...