.jpg)
Αυτό το ποίημα το πρωτοέγραψα στα αγγλικά εδώ και κατόπιν μετέφερα εδώ
Θεώρησα καλή ιδέα να το μεταφράσω και στην γλώσσα μας
Κάποια μέρα, όταν κάθε ελπίδα θα έχει σβήσει
όταν όλα μας τα όνειρα θα έχουν καεί
και όλοι μας οι πόροι θα έχουν σωθεί
μία αχτίδα ελπίδας θα λάμψει
Κάποια μέρα, όταν η γη μας θα είναι στείρα
όταν τα ποτάμια θα ρέουν δηλητήριο
και ο ουρανός θα είναι μαύρος και άθλιος
οι κρύες μας καρδιές θα ζεσταθούν
Αυτή την μέρα, θα επανακαλύψουμε την αγάπη
αυτή την μέρα, θα επανακαλύψουμε την φωτιά
και τότε θα πρωτοβγούμε από τα κουκούλια μας
και τα μπουμπούκια μας θα ανθίσουν για πρώτη φορά
© 2011 Νικόλαος Δ. Σκορδίλης
2 σχόλια:
Το διάβασα και στα αγγλικά χθες και μου άρεσε πολύ. Μου ήρθε στο μυαλό το The road.
Μου άρεσε πολύ η συσχέτιση της φωτιάς με την αγάπη.
Δύο κινητήριες δυνάμεις γύρω από τις οποίες περιστρέφονται τα πάντα...
Καλη σου ημερα..Χανοντας τα αυτονοητα εχουμε χασει και την αγαπη η μαλλον τον τροπο ν'αγαπαμε..εχουμε επιτρεψει στην ληθη να μεταλλαξει τις καρδιες μας κι εχουμε παγωσει απο αισθηματα και συναισθηματα.Ομως δεν θα ανναγενηθουμε απο τις σταχτες μας γιατι πλεον δεν υπαρχουν ουτε κι αυτες.χρειαζομαστε μια νεα φωτια να αναψουμε που να εχει το παθος και της ενταση της αγαπης..Επιστροφη λοιπον στα αυτονοητα και τα απλα αυτα που μπορουν να ομοεφηνουν την ζωη μας..ευχαριστω για την φιλοξενεια εδω.
Δημοσίευση σχολίου