Η Κοκκινομάλλα

Κόκκινα σαν αγριοφωτιά
ήτανε τα μαλλιά της
σαν ροδοπέταλα ερυθρά
παντοτινά δικά της

Σαν φράουλες οι μπούκλες της
λαχταριστές εμοιάζαν
το δέρμα της σαν ζάχαρη
γλυκά πως συνδυάζαν

Σπίθες στον ήλιο πέταγαν
πυρκαγιές ξαναφουντώναν
μικροί μεγάλοι έμεναν
με ορθάνοικτο το στόμα

Ανάλαφρη κι ανέμελη
στην παραλία γυρνούσε
σα νύμφη από την Πρέβελη
κι ο κόσμος την κοιτούσε