EΔΕΜ

Ήτανε Σαββατόβραδο
όταν σε πρωτοείδα
ένα ωραίο απόβραδο
πάνω σε μια κερκίδα

Εδέμ με λένε μου'χες πει
έτσι με λεν οι φίλοι
σαν παραδείσιο πουλί
μοιάζαν τα δυο σου χείλη

Τα μάτια σου τα καστανά
δεν χόρταινα να βλέπω
και μέσα τους χανόμουνα
θα πέσω το προβλέπω

Θαμπώνομαι,ζαλίζομαι
όταν κοντά ζυγώνεις
μες τ'άρωμά σου λούζομαι
τις αισθήσεις μου οργώνεις

Είσαι μια Μούσα αληθινή
που αφάνταστα μ'εμπνέει
απ'τον πάτο ως την κορφή
και την καρδιά μου καίει...