.jpg)
Αχ θάλασσά μου όμορφη,γλυκειά και ήρεμη
μην πάψεις να με καλείς,και να μου δίνεις δύναμη
Σε αγναντεύω από μακρυά,μα θέλω να σε νοιώσω
να μπω μέσα σου ξανά,και όλα να στα δώσω
Τόσο πολύ μου έλειψες,που σπάραξε η καρδιά μου
και κάθε βράδυ πια σε γεύομαι,μόνο μες τ'όνειρά μου
Θαλασσινή μου αύρα υπέροχη,που μπαίνεις στην πνοή μου
στείλε Της την ανάσα μου,που βγαίνει απ'το κορμί μου
Είναι πολύς ο χρόνος που μείναμε οι δυο μας χώρια
μα μήτε βροντή μήτε αστραπή μας φέρνει στενοχώρια
Ο Ουρανός σου θέλω να γενώ για να σ'αγγίξω λίγο
εκεί,στα όρια του ορίζοντα,δεν πρόκειται να φύγω
Τίποτα πια μην φοβηθείς,για θα'μαι εγώ κοντά σου
δεν θα'σαι μόνη σου ξανά,θα μπαίνω στ'ονερά σου
Και κάποια στιγμή μαζί παρέα θα ζήσουμε
χώρια ποτέ ξανά,ποτέ δεν θα λυγίσουμε
(στην θάλασσα βέβαια)
Πριν από 2 χρόνια
2 σχόλια:
Εμένα αυτό μου θυμίζει δύο συγκεκριμένες γυναίκες. Και οι δυό τους με έκαναν να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Την μία την έχασα, την άλλη την παντρεύτηκα. Είχα την ευλογία να το ζήσω δύο φορές. Και οι δυό τους μοιάζουν θάλασσα, και εγώ έρμαιο μέσα τους.
GRINVALD
(Άργησα αλλά απάντησα..)
Το ποίημα αυτό το έγραψα αμέσως μετά που είδα την ομώνυμη ταινία με τον Μπαρδέμ,από την οποία και άντλησα την έμπνευση.
Δεν είχα κατά νου κάποια συγκεκριμένη γυναίκα,ούτε λίγο ούτε πολύ έγραφα κυριολεκτικά για την θάλασσα.
Εύχομαι ότι καλύτερο για σένα και την "θάλασσά" σου και να μην χαθείς ποτέ από μέσα της..
Δημοσίευση σχολίου